متن آهنگ بهار از محسن میرزازاده
بارش باری له سر داران؛ بهار هانی ژه گولزاران
دیسا کنین لیڤی یاران؛ خوادی باران… خوادی باران…
وره بفکر بهارن هات؛ بهاران، نرمه باران هات
ژه جینگل دنگی داران هات؛ خجایی کنی یاران هات
وره دیسا دانین هفت سین؛ ژه سیڤان تا سکه ی زڕین
شوونا گولان وتاله هین؛ وره سوفری بکه رنگین
دو ماسی سور له ناڤ ئاڤی؛ دلیزن وه نوورین تاڤی
شعر : علیرضا سپاهی لاین
مینا بووکان؛مینا زاڤی… ژه هه‌ڤ را دشکێنن چاڤی
ژه بژنورتی تا قووچانی؛ ژه لایینی تا شیروانی
شادن له جه‌شنی بارانی؛ گشتی کوردی خراسانی،،،
ورن خلکا ڤا داوته
جایلان کرنه قیامته
ته‌مائی دونیا دعڤته؛ وره بوین چه نعمته
وره بفکر بهارن هات؛ بهاران، نرمه باران هات…
ژه جینگل دنگی داران هات؛ خجایی کنی یاران هات
بیا؛ بنگر که بهاران آمد… بهارِ بارانی از راه آمد،،،،،
از سمتِ جنگل؛ صدای درختان آمد… صدای خنده یاران به گوش رسید
دو تا ماهیِ قرمز در میان آب؛ با نورِ آفتاب می رقصند
درست مثلِ عروس و داماد؛ به هم چشمک می زنن
بیا که باز هم؛ هفت سین گسترده است
از سیب دارد، تا سکه طلایی
هنوز امّا جای گلها خالی است؛ بیایید و سفره را رنگین کنید
از بجنورد تا قوچان؛ از لایین تا شیروان
شادند در جشنِ باران؛ تمام کردهای خراسان
باران؛ بر روی درختان بارید
بهار را از سمتِ گلستان آورد
دوباره لب های یاران خندید؛ که خدایا باران… خدایا باران
مردم بیایید؛ که عروسی است…
جوانان، قیامتی بر پا کرده اند
تمام مردمِ دنیا؛ دعوتند
بیا ببین؛ که چه نعمتی است
ارسال دیدگاه